Op reis met Cnorrie
9 t/m 11 September
Vrijdag 9 september
Vandaag weer met de camper naar het werk en vandaar rond 3 uur naar Hengelo gereden waar we vorig weekend ook hebben gestaan. Vanavond gaan we bij Anne, de oudste zus van Paulien, eten en bijkletsen. Na veel gekletst en heerlijk gegeten wilden we rond 9 uur weer terug op de fiets naar de camping maar het goor enorm dus even gewacht en uit eindelijk om half 10 droog thuis gekomen. De fietsen direct in de garage gedaan en tot slot in de camper nog een drankje gedaan.
Zaterdag 10 september
Via een mooie route en een stukje via Duitsland (Kleve) naar Groesbeek gereden waar we in de stromende regen om half 2 aan kwamen. Het werd al snel droog en konden uiteindelijk droog de boel installeren.
Om half drie hebben we afgesproken met Hans Boer, een jeugdvriend van mij. Hans heb ik ongeveer 30 jaar niet gesproken en via facebook weer ontmoet. Het werd een heel gezellige middag waar we veel herinneringen hebben opgehaald.
Aan het eind van de middag in de zon de BBQ weer aangedaan en heerlijk gegeten.
Zondag 11 september
Vanmorgen niet te laat opgestaan om naar het Kinderdorp Neerbosch te gaan. Ik ben hier in 1963 geboren en heb er de eerste 11 jaar van mijn leven gewoond. We zijn er wel vaker geweest maar in het kader van open monumentendag was nu het museum open en kon Paulien ook eens de geschiedenis van deze plek zien.
Als eerste hebben we een bezoek gebracht aan de begraafplaats. Hier ligt, anoniem, het eerste kindje van mijn ouders begraven. Het heeft slechts 48 uur geleefd. We spraken op de begraafplaats nog een paar mensen die met mijn ouders daar gewerkt hebben, Ja en Cora Sijtsema, heel leuk om ook met hen herinneringen op te halen.
Daarna naar het museum, dat maar beperkt open is, om Paulien mijn geboorteplek te laten zien. Tegenwoordig ligt het midden in de stad Nijmegen maar toen ik er woonde lag het midden in de weilanden. Ik moest 45 minuten fietsen naar de dichtstbijzijnde school. De grote maquette (situatie in 1962) geeft een goed beeld hoe het was toen ik er woonde.
In het Van ’t Lindenhoutmuseum vind je de geschiedenis van 150 jaar wezen opvang, voogdij en jeugdzorg in Nederland. Vanaf 1867 zijn er in wezen inrichting Neerbosch in totaal 20.000 kinderen opgevangen. Het was een zelfvoorzienend dorp met school, zwembad, drukkerij, bakkerij, begraafplaats en ziekenhuis. Een uniek kinderdorp in Nederland. Het museum is gehuisvest in de witte wezen kapel uit 1882 gebouwd door wees jongens die leerden voor metselaar of timmerman.
Veel is verdwenen, veel staat op de lijst om afgebroken te worden en het dorp dat ooit in de middle of nowhere werd gebouwd ligt nu bijna “midden” in Nijmegen.
Gelukkig is de begraafplaats gered uit de handen van een projectontwikkelaar en wordt nu door de stichting Memento Mori onderhouden en verder opgeknapt.
Na een paar uur rondgelopen te hebben naar de bus terug waar we nog een kop koffie hebben gedaan. Daarna weer naar huis. Het was een indrukwekkende dag en een prachtig weekend.
Klik op de foto voor een vergroting
